- spalanie się
- n горение
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
spalanie się
Смотреть что такое "spalanie się" в других словарях:
spalanie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. spalać. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 8}}fiz., techn. {{/stl 8}}{{stl 7}} proces fizykochemiczny będący… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spalanie — n I 1. rzecz. od spalać. 2. fiz. techn. «proces fizykochemiczny, którego podstawą jest gwałtowne łączenie się paliwa z utleniaczem (np. tlenem); towarzyszy temu wydzielanie się dużych ilości energii, ciepła oraz świecenie (płomień)» … Słownik języka polskiego
detonacja — ż I, DCMs. detonacjacji; lm D. detonacjacji (detonacjacyj) 1. «huk towarzyszący eksplozji pocisków, nagromadzonych gazów, wystrzałom, pękaniu wielkich mas jakiejś substancji itp.» Detonacje wybuchu bomby, wulkanu. 2. chem. «chemiczna reakcja… … Słownik języka polskiego
zwęglać — ndk I, zwęglaćla, zwęglaćają, zwęglaćał, zwęglaćany zwęglić dk VIa, zwęglaćli, zwęglaćlił, zwęglaćlony 1. zwykle w imiesł. biernym «spalać coś na węgiel» Zwęglony papier. Zwęglone szczątki domu. 2. geol. «powodować w sposób naturalny… … Słownik języka polskiego
palnik — m III, D. a, N. palnikkiem; lm M. i «urządzenie służące do oświetlania lub ogrzewania paliwem ciekłym, gazowym lub pyłowym, bezpośrednio stykające się z płomieniem i ułatwiające spalanie się paliwa; używane w paleniskach kotłów, do spawania… … Słownik języka polskiego
karbonizacja — ż I, DCMs. karbonizacjacji; blm 1. chem. «niecałkowite spalanie się substancji organicznej wskutek niedostatecznego dopływu tlenu; zwęglanie» 2. druk. «drukowanie specjalną farbą dużych płaszczyzn na odwrotnej stronie formularza, zastępujące… … Słownik języka polskiego
karbonizacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}chem. {{/stl 8}}{{stl 7}} niepełne spalanie się substancji organicznych na skutek zbyt małej ilości dopływającego tlenu; zwęglanie {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piec — I m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «urządzenie ogrzewnicze, w którym odbywa się spalanie paliwa, magazynowanie ciepła i wydzielanie tego ciepła do ogrzewanego pomieszczenia» Piec kaflowy, kuchenny, chlebowy. Piec stałopalny. Palić, napalić, rozpalić … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
lampa — ż IV, CMs. lampapie; lm D. lamp 1. «urządzenie służące do wytwarzania sztucznego oświetlenia za pomocą prądu elektrycznego lub przez spalanie nafty, oleju, spirytusu, gazu» Lampa elektryczna, gazowa, naftowa. Lampa stojąca, wisząca. Zapalić,… … Słownik języka polskiego
komora — ż IV, CMs. komoraorze; lm D. komoramór 1. «niewielka izba, zwykle bez okien, służąca, zwłaszcza dawniej, do przechowywania odzieży, drobnych sprzętów, zapasów żywności itp.; spiżarnia» 2. «niewielka izba mieszkalna (zwłaszcza sypialnia) w domach… … Słownik języka polskiego
